Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Ιστορική Αναδρομή

Η Μελισσοκομία στο χωριό μου είναι παράδοση πολλών δεκαετιών.
Οι 7 στις 10 οικογένειες ασχολούνται ή έχουν ασχοληθεί επαγγελματικά ή για ίδια χρήση.
Στο καφενείο οι περισσότερες συζητήσεις είναι μελισσοκομικές.

Στην οικογένεια μου ήταν επάγγελμα για πολλές γενιές.
Ο προπάππους μου Χρήστος Μακρής ( 1869- 1942) είχε επί Τουρκοκρατίας στην αυλή του σπιτιού του πέτρινο τοίχο με τρύπες ενδιάμεσα και σε κάθε τρύπα είχε ένα μελίσσι. Αυτό ήταν το σταθερό Μελισσοκομείο. Είχε όμως και το κινητό μελισσοκομείο σε κοφίνια. Η μετακίνηση γινόταν με γαιδουράκι σε μικρές αποστάσεις.

Ο παππούς μου Ξανθόπουλος Μακρής (1892 - 1965) ανέλαβε το μελισσοκομείο του πατέρα του και μετά τους πολέμους το μεγάλωσε σε πολύ μεγάλα νούμερα για την εποχή. Οι μέλισσες ήταν η μεγάλη του Αγάπη. Έχω κάνει μια ανάρτηση τι γινόταν Προπολεμικά και Μεταπολεμικά με τη Μελισσοκομία στην οικογένεια μας όπως το γνωρίζει η μητέρα μου.

Ο πατέρας μου επίσης  Μελισσοκόμος από μικρό παιδί, πήρε κι αυτός τα μελίσσια του πατέρα του (πρώτη γενιά μελισσοκόμος).

Δεν υπάρχουν σχόλια: