Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Η Μελισσοκομία μεταπολεμικά


 (με το μάτι της Μητέρας μου).

Μάνδαλο 1951
Ο Ξανθόπουλος Μακρής με τη κόρη του Λευκοθέα
  Η μητέρα μου 20 ετών πια.

Τα χρόνια πέρασαν και το κοριτσάκι έγινε 20 ετών.
Τώρα πια ξέρει να μιλάει με τα μελίσσια!!!
Η δύσκολη δεκαετία του 40 πέρασε.
Τα μελίσσια ξαναγιναν σχετικα γρήγορα νετα τις κλοπές στη κατοχή και παρέμειναν σταθερά όλη τη δεκαετία.

Η Δεκαετία 50.
Πολύ αποδοτική για τη Μελισσοκομία!!!
Άλλη χάρη τότε λέει η μητέρα.

Το δρομολόγιο της εποχής.
Απρίλη η πρώτη έξοδος από τη Κασσάνδρα.

Προορισμός το Μάνδαλο.
Οι άνθρωποι πολύ καλοί και φιλόξενοι!!!
Ακόμη και τώρα έχει να λέει για τη γλυκύτητα τους!!!
Οι νομές πολλές και καλές  και τι δεν είχε τότε,
Σμπουρδούνι (Ασφόδελος), Ακακία, Παλιούρι.
Το 1954 δεν θα το ξεχάσει με τους 3 τρύγους στο σμπουρδούνι!

Η δεύτερη μετακίνηση στου Άγρα για Καστανιά.

Η τρίτη μετακίνηση στο κάμπο στη Καρυώτισσα.

Και τέλος η επιστροφή στα πάτρια!
Ανάλογα με το καιρό, κάποιες χρονιές πέρναγαν πρώτα από Σουσούρα
ή  βγαίνανε μετά το πεύκο.

Αθίγγανοι οι μελισσοκόμοι της εποχής εκείνης
Σχεδόν όλο το νοικοκυριό και τα ζώα μαζί τους (Κατσίκες, κότες)
Οι δρόμοι δύσβατοι. Πόσες φορές δεν κόλλησαν στη λάσπη!
Κατέβαζαν τα μελίσσια και τα άφηναν να πετάξουν την ημέρα.
Έβγαζαν το φορτηγό και άντε πάλι ξανά φόρτωμα.
Πολύ μεγάλος ο κόπος αλλά εξίσου μεγάλη και η αμοιβή.
Δεν υπήρχε χρονιά χαμένη!



Λίγα ακόμη από τη δεκαετία του 50 για να μην αδικήσω το πατέρα, που αντιπροσωπεύει το μέσο μελισσοκόμο της εποχής με 50 κυψέλες περίπου.

Ομαδικός τρύγος αρχές του 50

Πάντως ο τρύγος πήγε καλά!  Βλέπω καινούριο ρολόι να φοράς.


Οι μεγάλοι μελισσοκόμοι κινούνται από μόνοι τους.
Οι μικροί και μεσαίοι όμως δεν ήταν εύκολο.
Τα έξοδα πολλά σε μεταφορικά και εργαλεία (Πολλά από τα οποία είναι κοινά).
Τα εργαλεία είναι πανάκριβα για την εποχή και οι κυψέλες ακόμη ακριβότερες!
Και να ήθελες να μεγαλώσεις το μελισσοκομείο σου ήταν πάρα πολύ δύσκολο, ενώ τώρα με 2 τρίκιλα μέλι αγοράζεις μια κυψέλη λέει με παράπονο. Αν έχεις μεράκι γίνεσαι γρήγορα μεγάλος Μελισσοκόμος.
Όλοι μαζί λοιπόν στη μεταφορά, στο τρύγο, στην επιθεώρηση,  στο νοίκι στο φαγητό. Με βάρδιες φύλαγαν τα μελίσσια από τις αρκούδες, όταν πήγαιναν για καστανιά στο Πεντάλοφο!
Η ισχύς εν τη ενώσει!!!
Πολλοί μικροί λοιπόν μελισσοκόμοι έκαναν έναν μεγάλο.


1 σχόλιο:

Θεοδόσης Κατσαρός είπε...

Καλορίζικος και καλές αναρτήσεις σου εύχομαι.
Πολύ ωραία αναδρομή.
Αν και άλλαξαν οι καιροί και οι καλλιέργειες ακόμα πολλοί μελισσοκόμοι ακλουθούν την ίδια διαδρομή και προτιμούν αυτές τις περιοχές ειδικά Μάνδαλο Καλή, Σκύδρα ,Άψαλο Ξιφιανή για τα παλιούρια.