Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

Πείραμα με τη βαρρόα

Είχα εντοπίσει κάποια μελίσσια πιο ανθεκτικά στη βαρρόα και αποφάσισα να κάνω ένα πείραμα.
Έφτιαξα λοιπόν 3 παραφυάδες και αφού τις έκανα θεραπεία με οξαλικό οξύ  τις κατέβασα στον Υμηττό.
Επιβεβαίωσα ότι το πλησιέστερο Μελισσοκομείο ήταν σε απόσταση 500 μέτρα.

Τα τρία αυτά μελίσσια τα άφησα στη τύχη τους ούτε τάισμα ούτε τρύγος.
Σε τακτά χρονικά διαστήματα έκανα κάποια επιθεώρηση.
Το πρώτο χρόνο τον έβγαλαν άνετα και με καλή επάρκεια τροφών.

Το χειμώνα δεν τους έκανα καμιά θεραπεία για βαρρόα.
Τη δεύτερη χρονιά η βαρρόα άρχισε να φαίνεται και να ενοχλεί.
Οσο περνούσε ο καιρός άρχισαν να εμφανίζονται μέλισσες με κομμένα φτερά.
Τις έβγαζαν έξω από τη κυψέλη, με αποτέλεσμα να αυξηθούν πάρα πολύ τα σερσένια.

Αφού μου μπήκαν κάποιες σκέψεις. Μήπως τις χρονιές που τα σερσένια αυξάνονται, έχουν τα μελίσσια μας περισσότερη βαρρόα;

Κάθε μέρα όλο και περισσότερες μέλισσες με κομμένα φτερά.
Είχα αποφασίσει όμως να τα αφήσω μέχρι τέλος.
Το Φθινόπωρο της 2ης χρονιάς δηλαδή μετά από 21 μήνες τα 2 μελίσσια είχαν χαθεί.
Μόνο το ένα από τα τρία μελίσσια επέζησε!


Τι είχε γίνει;

Το πρώτο μελίσσι χάθηκε με τη ραγδαία μείωση του πληθυσμού.
Δεν κατάλαβα κάτι περισσότερο σ αυτό.

Το δεύτερο μελίσσι προσπάθησε να αλλάξει βασίλισσα (τη πλήρωσε σαν υπεύθυνη της κατάστασης) αλλά δεν κατάφερε να βγάλει κάποια αρτιμελή, από τη πολύ βαρρόα μέσα στα Βασιλοκελιά. Τέλος λοιπόν και το δεύτερο,

Το τρίτο μελίσσι "ο κλέφτης" έβγαλε νέα Βασίλισσα ωραία και υγιή!!!
Λίγο η σήτα στο πάτο, λίγο το σταμάτημα της γέννας η βαρρόα μειώθηκε αισθητά με πολύ λίγες μέλισσες  να έχουν βαρρόα στη πλάτη.

Το χειμώνα λοιπόν ο κλέφτης ήταν με 10 πλαίσια στη βάση αρκετά σφιχτό και 5 πλαίσια στον όροφο με σφραγισμένα μέλια και αραιά από μέλισσες.
Μετά λοιπόν από 2 χρόνια χωρίς θεραπεία αποφάσισα να το βοηθήσω λίγο.
Εκανα λοιπόν ενστάλαξη με οξαλικό οξύ μόνο στα 4 κεντρικά πλαίσια.
Ηθελα μόνο ένα ελάφρωμα από βαρρόα και όχι  κανονική θεραπεία ώστε να συνεχίσω τις παρατηρήσεις.

Την Ανοιξη ο κλέφτης ήταν το πιο δυνατό μελίσσι ακόμη και από αυτά που κατέβασα από το χωριό για ξεχειμώνιασμα.
Του πήρα μία παραφυάδα το Μάρτη ("το κλεφτόπουλο") και την ανέβασα στο χωριό η οποία πάει πάρα πολύ καλά. Θα ήταν άδικο να χαθεί η γενιά του.
Αφού του πήρα λοιπόν την παραφυάδα, είχα σκοπό να μη κάνω τίποτα μέχρι τελικής πτώσης.
Ήρθε όμως η φωτιά και άφησε το πείραμα στη μέση, με το "κλέφτη" να έχει τραγική κατάληξη.





Τώρα γιατί τον ονόμασα 'Κλέφτη"
Παρατήρησα το Φθινόπωρο αυτό το μελίσσι να αυξάνει ελαφρώς τα μέλια στον όροφο, ενώ στα άλλα να μειώνονται.
Μετά από το περίπατο στο βουνό πάντα κάθομαι στα μελίσσια και ξεκουράζομαι.
Παρατήρησα λοιπόν στα μελίσσια που μειώνονταν το μέλι, να μπαίνουν κάποιες μέλισσες  από την άκρη αριστερά της πολύ μεγάλης εισόδου χωρίς ποτέ να έχουν στα πόδια τους γύρη. Όλες όσες κουβάλαγαν γύρη έμπαιναν από το κέντρο και δεξιά της εισόδου.
Σκέφτηκα ότι κάτι συμβαίνει εδώ.
Όλες οι μέλισσες που έμπαιναν άδειες στις κυψέλες έβγαιναν φορτωμένες με μέλι και με κατεύθυνση τη κυψέλη του κλέφτη.
Γινόταν λοιπόν κλοπή μελιού χωρίς να έχει χαρακτηριστικά λεηλασίας.
Υστερα απ αυτό του έδωσα το όνομα "κλέφτης".



Νομίζω ότι έπρεπε να μοιραστώ μαζί σας αυτές μου τις παρατηρήσεις.








2 σχόλια:

Πάνος είπε...

ενδιαφέρον το πείραμά σου και πολύ επίκαιρο!

Εδώ και 6-7 χρόνια, δεν κάνω καμμιά απολύτως θεραπεία για την βαρρόα, εκτός από σποραδική
και περιστασιακή απομάκρυνση κηφηνογόνου.
Έχω απώλειες τον χειμώνα της τάξης του 15-20%, μέλισσες με στρεβλά φτερά, κλπ.
Φέτος λέω να κάνω το πείραμά σου ανάποδα, δηλ. να κάνω χειμωνιάτικη θεραπεία
στο 20% - τα πιό προσβεβλημένα απ΄τα μελίσσια και την άνοιξη να τα συγκρίνω με αυτά που δεν "θεραπεύτηκαν"...

Ωστόσο, όσο αφορά τα σερσένια, νομίζω ότι οι πληθυσμοί τους κάθε χρονιά,
εξαρτώνται περισσότερο με τις συνθήκες που ξεχειμώνιασαν οι μάνες τους.
΄Ετσι κι αλλιώς, οι μέλισσες δεν είναι η μόνη τους πηγή τροφής.

σε διαβάζω πάντα με ενδιαφέρον - Παναγιώτης

Γιάννης είπε...

Όπου του μέλη να καεί βαρρόα δεν φοβάται!